Een idyllisch beeld: een paard galopperend door de maagdelijk witte sneeuw… Lijkt het je leuk? Er zitten echter wel wat risico’s aan vast.
Sneeuw heb je in soorten. Als de temperatuur niet zo heel laag is, plakt sneeuw meer. Het blijft daardoor aan de hoeven vastzitten en kan dikke klonten vormen. Als een paard hoefijzers heeft, zorgt elke soort sneeuw voor ijsklompen. Het vriest vast tussen de ijzers als dikke brokken. Die zijn bijzonder glad en zorgen er ook nog eens voor dat je paard zijn voeten niet op een normale manier kan neerzetten. Hij staat als het ware op hakken. De kans op uitglijden is groot.
IJsbeslag
Bij hoefijzers kan de smid speciale ijsringen van rubber aanbrengen aan de binnenrand. Dat helpt enigszins, maar ook dan ontstaan soms van die ijsklompen. Als je in de winter wilt blijven rijden of mennen, is zonder ijzers de beste optie. Kan dat niet, omdat jouw paard ijzers nodig heeft om zijn voeten en benen gezond te houden, overleg dan met je hoefsmid wat je kunt doen. In Scandinavische landen wordt soms speciaal sneeuwbeslag toegepast, met pads en kalkoenen voor meer grip.
Strooizout
Als paarden gewend zijn om elke dag de wei in te gaan, kun je ze daar ook in zetten bij sneeuw. Zelfs een knobbelig opgevroren land redden ze zich mee, als ze zich rustig gedragen. Het is wel belangrijk dat ze genoeg te knabbelen hebben, ook al om zich warm te houden. De vertering van ruwvoer zorgt voor een soort ‘inwendig kacheltje’. Het is niet verstandig om paarden die lang binnen zijn geweest ineens in dergelijke omstandigheden op een ongelijk opgevroren ondergrond los te laten. Je wilt vermijden dat ze gaan rennen. Moeten ze over een verharde ondergrond in en uit de stal, strooi dan bijtijds genoeg zout en controleer of het sneeuw- en ijsvrij is, voor je er met een paard overheen gaat.
Gewend
De paarden van De Paardenkamp gaan alle dagen naar buiten. Bij het Paddock Paradise staan ze zelfs altijd buiten en hebben ze de beschikking over een grote inloopstal als ze willen schuilen of drinken. Volgens beheerder IJsbrand Muller redden ze zich prima bij sneeuw en ijs. “Je ziet wel dat ze voorzichtig doen, maar omdat ze er altijd staan, zijn ze gewend zich aan te passen.”
(Tekst: Tessa van Daalen, foto: Anouschka Canters)
