Rossi

Rossi is een IJslander geboren in Hulshorst. Officieel heethij Arossi. Zijn naam betekent “morgenrood”. De fokker had die naam bedachtomdat hij in de ochtend is geboren en een rossig was van kleur.  En metdie kleur werd de roepnaam eigeijk meteen ‘Rossi’.

Rossi is qua kleur een toverbal. In de zomer rossig metlichte manen en in de winter helemaal licht. De dikte van zijn vacht is danenorm en het duurt altijd wel even voordat in het voorjaar het rossige weerzichtbaar is.

Ik heb Rossi vanaf het moment dat hij anderhalf was. Ik was zelf toen net begonnen met paardrijden. De vorige eigenaar vanRossi, een kapster, wilde stoppen met haar paardenhobby. Ze vroeg of ik Rossiwilde hebben. Hoewel er even tijd overheen ging voordat ik begreep dat ze ditook letterlijk zo bedoelde, heb ik besloten “ja” te zeggen tegen dit aanbod.Vanaf toen: pony knippen, paard cadeau!!

Een besluit waarvan ik later wel dacht: best pittig, amperkunnen rijden en dan een jong veulen wat nog niets kan.

En toch is het goed gekomen. Veel geduld, juiste toegewijdehulp tegengekomen - die ook jaren veel gedaan heeft voor Rossi - en ook eenstukje lef!

Ik heb heerlijke jaren gehad met Rossi. Rossi is duidelijken eerlijk. Als jij je best als ruiter niet doet, doet hij het ook niet. Hijheeft me er nog nooit afgegooid als doel op zich. Gewoon eerlijk dus.

Rossi is van nature geen soepel paard. Draven heeft hijmoeten leren met balkjes, veel geduld en consequent zijn.  Uiteindelijkkon hij alles prima, maar zoals gezegd: “als jij je best niet doe, doe ik hetook niet”.

In de kudde neemt hij niet de leiding. Hij laat zichmakkelijk een stukje opzij zetten. Maar niet grenzeloos. Als zijn grens wordtoverschreden is hij duidelijk: “tot hier en niet verder”. De grap is dat datdan ook altijd geaccepteerd wordt door het andere paard.

De afgelopen 9 jaar heeft Rossi in een kleine kudde gestaan.Zijn zomereczeem maakte dat het niet handig was dat hij allemaal kroelkikkersom zich heen had. Dan bleven er geen manen over, of ging zijn deken steedskapot.

Het voordeel van het eczeem, is dat hij gewend is aandachtte krijgen. Knuffelen, borstelen: hij vindt het heerlijk!!

Ik ben blij dat hij nu op het Paardenkamp is. Het maatwerkdat hij nu geleverd krijgt, dat kan ik hem niet leveren. Zo mooi om te zien hoetoegewijd de mensen van het Paardenkamp met hun dieren omgaan. Ik heb er allevertrouwen in dat Rossi, zijn oude dag goed kan voortzetten.

Jeanette de Vries

Hoefwin ← Vorige

Odin Volgende →