Mok, regenschurft (rainrot) en zomereczeem zijn huidkwalen die bij alle paarden voorkomen, maar vaker bij oudere paarden. Voor een deel komt dat doordat zij door allerlei oorzaken een wat verminderde weerstand hebben. Het kan ook te maken hebben maken met de verzorging die ze eerder hebben gehad. Minder ernstige huidproblemen, zoals zonnebrand en wild vlees, kunnen worden verzacht met huismiddeltjes.
Huid goed in de gaten houden
Alle paarden op De Paardenkamp, ook die in de wei staan, worden meerdere malen per week gecontroleerd op huidproblemen. Indien nodig worden korstjes van regenschurft en mok weggehaald. Voorzien van verschillende soorten zalf en ontsmettingsmiddelen helpen de medewerkers onze bewoners zoveel mogelijk van deze ongemakken af. Bij ernstige problemen wordt uiteraard de dierenarts geraadpleegd.
Regenschurft
Regenschurft wordt veroorzaakt door de bacterie dermatophilus. De bacterie kan de huid binnendringen wanneer er beschadigingen zijn. Een natte of vochtige vacht maakt het de bacterie gemakkelijker om binnen te dringen. De huid wordt geïrriteerd en wordt vochtig en rauw. Er vormt zich dan een korst. De korst zorgt voor extra ‘broei’ op de huid en verergert het probleem. Regenschurft zit het meest op de rug en de nek, maar kan ook op de onderbenen voorkomen. Het is belangrijk te zorgen dat de plekken niet groter worden.
Geen dekens nodig
Regenschurft zie je op De Paardenkamp vooral bij de nieuwe paarden die altijd een deken op hebben gehad. Zonder deken moet de huid de bescherming weer zelf gaan leveren, maar dat kost tijd. De eerste winter hier houden we hun vacht extra in de gaten en controleren we op regenschurft. De vacht goed loshouden door minimaal één keer per week met een goede rosborstel te borstelen verhelpt dit probleem.
De korstjes halen we zoveel mogelijk weg, omdat het anders alleen maar erger wordt. Normaal gesproken is dat op De Paardenkamp niet nodig, omdat de paarden samen buiten lopen en dan houden ze elkaars vacht los. De huid van de nieuwkomers is soms nog ‘verwend’ door het dragen van dekens, die huid is niet meer gewend om het zelf op te lossen.
Mok
Mok is een irritatie of ontsteking van de huid in de kootholte van het paard. Symptomen zijn roodheid, schilfers, wondjes, korsten, zwelling, jeuk en/of pijn. Er zijn verschillende oorzaken voor mok: verminderde weerstand, bacteriële of schimmelinfecties en modder, zand of insectenbeten. Bij sommige paarden komt deze kwaal steeds weer terug. De behandeling hangt af van de oorzaak, maar in het algemeen is het nodig de plekken schoon en droog te houden. Korsten weghalen en de aangedane plekken met zalf insmeren. Soms zijn antibiotica nodig.
Meer mok bij oudere paarden
Wij houden op De Paardenkamp mok goed in de gaten. De huid en vacht in de kootholte loshouden kan het probleem voorkomen. Er snel bij zijn voorkomt dat het probleem zich verder op de benen verspreid. Het lijkt wel alsof dat laatste bij oudere paarden meer voorkomt dan bij de jongere paarden. Bij jongere paarden blijft mok meestal beperkt tot net boven de hoeven. Dat heeft wellicht met de weerstand te maken, die bij jongere paarden beter is dan bij oudere. Het komt dus voor dat mok over het hele been zit, voornamelijk bij paarden met witte benen. Daar zit minder pigment en dat maakt de huid kwetsbaarder.
Er zijn paarden op De Paardenkamp die chronisch last van mok hebben. Deze paarden checken we meerdere malen per week. Zodra er korstjes te zien zijn, halen we die er af en smeren we er zalf op. We gebruiken daarvoor zalf op paardenmelkbasis en bij ernstiger gevallen hydrocortiderm, mokzalf van de dierenarts. Als paarden chronisch (ernstige) mok hebben, scheren we de benen in de winter op, zodat we het beter in de gaten kunnen houden. In de zomer doen we dat juist niet, omdat de invloed van de zon de mok juist verergert bij sommige paarden.
Zomereczeem
Zomereczeem, ook wel staart- en manen eczeem genoemd komt ook bij een aantal paarden op De Paardenkamp voor. Zomereczeem is een allergische reactie op het speeksel van de zandmug (Cullicoides). De mug prikt voornamelijk in de huid van de manenkam, staartwortel en de buiknaad en laat daarbij wat speeksel achter. De jeuk van de allergische reactie is zo vervelend dat paarden hun huid op die plekken helemaal kapot kunnen schuren in hun poging er van af te komen.
De zandmug is actief van april tot oktober en voornamelijk van 16.00-09.00 uur. Bij warm en vochtig weer zijn de muggen nog actiever. Het is zaak de muggen zoveel mogelijk uit de buurt te houden. Sommige rassen hebben er meer last van dan anderen. Erfelijkheid speelt ook een rol bij deze overgevoeligheid.
Oplossing blijven zoeken
Paarden die op De Paardenkamp de hele zomer in de wei staan en gevoelig zijn voor zomereczeem worden ingesmeerd met zalf op paardenmelkbasis. Dit kalmeert en houdt de muggen op afstand. De laatste jaren lijkt dit vrij goed te werken bij onze paarden.
Overigens blijft het iedere keer zoeken naar de beste oplossing. Dé oplossing is nog niet gevonden. Op De Paardenkamp gebruiken we bijvoorbeeld geen eczeemdekens, omdat de paarden met elkaar stoeien en dan gaat de deken kapot, maar erger is dat ze zichzelf en ook de andere paarden kunnen verwonden als ze in de deken blijven hangen.
Zonnebrand
Paarden met veel witte huid op de neus of rond de ogen kunnen verbranden in de zon, zeker als ze ook nog eens met hun neus in de dauw hebben gestaan bijvoorbeeld. Op De Paardenkamp lopen we de paarden die in de wei staan in zonnige periodes langs om de neuzen en ogen in de gaten te houden. We smeren de lichtgekleurde neuzen en huid rondom de ogen preventief in met groene leemklei. Dat houdt de ergste zonnestralen tegen. Dit blijft langer zitten dan zonnebrandcrème en ruikt voor het paard minder chemisch. Door de laag klei kan de zon er niet doorheen. Door de zon geïrriteerde huid koelt er door af en geneest ook goed.
Dazen
Dazen zijn bloedzuigende insecten die bijten in plaats van prikken. Dat doet pijn en paarden krijgen er een bultje van dat jeukt. In de weilanden van De Paardenkamp hangen in de zomer dazenvallen. Grote zwarte ballen met een hoedje erboven. De dazen denken dat de bal een levend wezen is en komen daar op af. Bij het wegvliegen blijven ze in het hoedje hangen. De indruk bestaat dat de vallen op De Paardenkamp goed helpen, want de paarden gaan er graag omheen staan.
(Foto: Hans Brongers)
