Nico

NICO

Je stond in de wei, eigenwijs en speels en ik was meteen verkocht. We hebben samen fijne jaren gehad. Het bos vond je maar niets, elke keer als we daar waren weigerde je en het kon niet anders of ik moest van je rug af en dan liepen we met z’n tweeën door het bos. Kwamen we op het open veld, dan kon ik weer op je rijden. Je had een grote vriend, Boris, een kleine Shetland pony. Jaren waren jullie samen en helaas is Boris verleden jaar overleden. Jammer, maar ik ben blij voor jou dat je nu eindelijk is Soest terecht kunt en je weer maatjes vindt, want dat verdien je! Dag Nico, jij bejaard, ik bejaard, jammer genoeg is zo het leven, maar zolang ik het kan kom ik je opzoeken.

Bliksem ← Vorige

Ranco Volgende →