De geschiedenis van De Paardenkamp

Al sinds 1962 een begrip.

De eerste bewoner: Corrie

Corrie, een Russische pony, was het eerste paard op De Paardenkamp. De 34-jarige merrie had sinds haar zevende lief en leed gedeeld met een boerenechtpaar uit Markelo. Zij lieten Corrie in de Tweede Wereldoorlog zelfs onderduiken om haar uit vreemde handen te houden. De pony was ernstig ziek geweest en weer beter geworden en had de kleine kinderen van de familie leren paardrijden. Toen de boerderij van het echtpaar verkocht werd, mocht Corrie naar Soest komen om bij De Paardenkamp van haar pensioen te genieten.


Dit verhaal trok nationaal enorm veel aandacht. Op 14 april 1962 werd Stichting De Paardenkamp officieel geopend en onder andere door de komst van Corrie, kwamen daar veel bezoekers op af. Veel van hen werden direct donateur van De Paardenkamp en steunden de stichting jarenlang. Hierdoor kon De Paardenkamp steeds iets meer uitbreiden.

Meer dan 700 paarden

Sinds de komst van Corrie, hebben meer dan 700 paarden en pony’s van 20 jaar en ouder bij De Paardenkamp van hun pensioen genoten. In de beginjaren waren dit voornamelijk werkpaarden, zoals dieren die voor de melk- en schillenboer werkten, later kwamen er vooral paarden van particulieren. Maar ook politiepaarden werden én worden bij De Paardenkamp gebracht.
Een van de vele andere bijzondere bewoners van De Paardenkamp was Elsje, een pony die na een werkzaam leven in Dierenpark Amersfoort op haar 44ste bij De Paardenkamp met pensioen mocht. Zij bereikte de uitzonderlijke leeftijd van 50 jaar. 

De Paardenkamp begon op een klein weilandje met 4 stallen, maar is uitgegroeid tot een volwassen organisatie met meerdere locaties, eigen weilanden en een Paddock Paradise. De paarden worden verzorgd door een vast team medewerkers, dat hulp krijgt van vrijwilligers. De Paardenkamp kan haar werk alleen doen dankzij de steun van donateurs.